Rehabilitacja ortopedyczna

knee-bracerGłównym celem postępowania rehabilitacyjnego w przypadku schorzeń ortopedyczno – traumatologicznych jest zminimalizowanie negatywnych skutków wywołanych danym urazem i ewentualnym unieruchomieniem kończyny przez co w znacznym stopniu zwiększa się szansa na wcześniejszy i bezpieczny powrót do wykonywania dotychczasowych czynności codziennego życia.

W naszej przychodni uzyskacie Państwo profesjonalną pomoc w procesie leczniczo – rehabilitacyjnym w przypadku stanów i jednostek chorobowych takich jak:

Kończyna górna: stan po złamaniach i zabiegach operacyjnych, niestabilność stawu barkowego, zespół cieśni podbarkowej, dysfunkcje stożka rotatorów stawu barkowego, zespół zamrożonego barku, zmiany zwyrodnieniowe barku, pourazowe uszkodzenia nerwów i ścięgien, wady wrodzone kończyny górnej, łokieć tenisisty i golfisty, zespół cieśni nadgarstka, choroba Dupuytrena, przykurcz ischemiczny Volkmanna

Kończyna dolna: stan po zabiegach operacyjnych stawu biodrowego,(np. endoprotezoplastyka stawu biodrowego), urazy stawu biodrowego i złamania kończyny dolnej, artroskopia stawu kolanowego, stan po rekonstrukcjach więzadłowych (np. więzadła krzyżowego przedniego, tylnego, więzadeł pobocznych), uszkodzenia łąkotek i chrząstki stawowej, niestabilności rzepki, synovektomia, endoprotezoplastyka stawu kolanowego, skręcenia, zwichnięcia i niestabilność stawu skokowego, kolana skoczka, niestabilności stawu skokowego, naciągnięcia i zerwania ścięgna Achillesa, entezopatie (choroby ścięgien), naderwania torebek stawowych, zespół Sudecka.

Rehabilitację urazów sportowych (np. przykurcze, naciągnięcia, naderwania, zerwania, krwiaki, wysięki i obrzęki stawowe)

Jałowe martwice kości u dzieci (choroba Perthesa, Scheuermanna, Osgood – Schlattera, Haglunda)

Przydatne informacje dla pacjentów

(opracował: dr Wojciech Gąsiorowski)

tennis-elbow-resizedŁokieć

Staw łokciowy jest bardzo skomplikowaną strukturą anatomiczną mającą możliwość zginania i prostowania oraz odwracania i nawracania. Uprawiając sport niejednokrotnie trzymamy w dłoni różne przedmioty - rakietę tenisową, kijek narciarski. W ten sposób przykładamy do łokcia ramię siły o kilkunastokrotnym przełożeniu. Odbijając backhandem piłkę tenisową lecącą z prędkością 50 km/h, przy usztywnionym nadgarstku, poddajemy nasz łokieć obciążeniom porównywalnym z uniesieniem 25 kg.

Niewielu z nas zastanawiało się nad tym, jak ciężko pracuje nasz łokieć w ciągu tylko jednego dnia. Człowiek prowadzący bierny tryb życia wykonuje ok. 4 tysięcy ruchów ręką dziennie, człowiek aktywny, takich ruchów wykonuje do 16 tysięcy. Tymczasem wielokrotne obciążanie łokcia może powodować poważne urazy.

ból-barku

Bark

W mitologii greckiej Atlas na swoich barkach podtrzymywał sklepienie niebios, aby nie runęło na ziemię. Współczesny sportowiec wykorzystując siłę mięśni obręczy kończyny górnej jest w stanie, w czasie 0,2 sekundy, nadać swojej ręce prędkość do 70 km/h.

Bark współuczestniczy w prawie każdym ruchu ciała jaki wykonujemy - umożliwia nam podnoszenie i wyciąganie rąk, pomaga w gestykulacji, a nawet w utrzymaniu równowagi podczas biegu. Tą skomplikowaną konstrukcję tworzą kości barku i ramienia oraz powiązane z nimi mięśnie. Złożona budowa i funkcjonalność barku powoduje, iż jest on szczególnie podatny na urazy i dolegliwości, a jego mięśnie na przeciążenie.

Ręka

To jeden z najbardziej złożonych elementów ciała, którym poruszamy, dotykamy, czujemy, wywieramy siłę fizyczną. Ręka ludzka ma najbardziej rozbudowaną reprezentację w korze mózgowej. Sam tylko kciuk u człowieka jest zaopatrywany przez około 55-75 tysięcy włókien nerwowych. Skomplikowana budowa i funkcjonalność ręki sprawia, iż posiada ona niewiarygodnie dużą zdolność manipulacyjną. Jest też szczególnie podatna na zranienia i urazy, a proces leczenia i rehabilitacji jest niezwykle trudny i długotrwały.

Staw biodrowy

Staw biodrowy pracuje prawie bezustannie - gdy spacerujemy, idziemy do pracy, biegamy. Pomimo, że jest jednym z największych stawów i wydaje się nam stabilnym i niezniszczalnym, to codziennie narażony jest na liczne kontuzje.

Biodro jest najbardziej ruchomym stawem kończyny dolnej, który pracuje w wielu różnych płaszczyznach, przechodzących przez środek stawu. Teoretycznie staw ten posiada nieskończoną liczbę osi co w powiązaniu z bardzo rozbudowanym i skomplikowanym aparatem mięśniowym umożliwia nam wykonywanie precyzyjnych i płynnych ruchów lokomocyjnych.

knee-painStaw kolanowy

Największym stawem ustroju ludzkiego jest staw kolanowy. Tworzą go powierzchnie stawowe kości udowej i piszczelowej oraz rzepka. W stawie kolanowym zachodzą ruchy zginania i prostowania, a przy zgiętym kolanie także niewielkie ruchy obrotowe. Ruchy w stawie są stabilizowane przez złożony system więzadeł. Rolę amortyzatorów rozkładających obciążenia powstające między kością udową i piszczelową pełnią łąkotki.

Staw kolanowy jest jednym z najczęściej uszkadzanych stawów, a jego kontuzje są główną przyczyną przerwania aktywności sportowej.

Staw skokowy

foot-painKażdego dnia tysiące razy zginamy i prostujemy stopy, chodzimy lub biegamy po nierównym podłożu, rzadko zastanawiając się jak ważną rolę odgrywa wówczas nasz staw skokowy. Ten zbudowany z 4 kości staw - kości skokowej, piętowej, piszczelowej i strzałkowej - stale narażany jest na różnego rodzaju przeciążenia .

Okazjonalne wysiłki fizyczne u osób prowadzących siedzący tryb życia, bez wcześniejszego treningu i rozgrzewki, czy uprawianie sportu wyczynowo, powoduje wiele urazów i dolegliwości stawu skokowego. Dlatego też skręcenia stawu skokowego i złamania są jednymi z częściej występujących kontuzji.

Oblicza się, że uszkodzenia stawu skokowego stanowią w piłce nożnej ok. 31% wszystkich urazów. Ze wszystkich sportów tylko w koszykówce występują częściej.

Staw skokowy anatomicznie składa się ze stawu skokowego górnego oraz dolnego, a tworzy go kość piszczelowa, strzałkowa oraz skokowa i piętowa. Staw skokowy górny pozwala nam na wykonanie ruchu zawiasowego, natomiast dolny na ruch inwersji (podparcie się na wewnętrznej krawędzi stopy) oraz ewersji (podparcie na bocznej krawędzi stopy). W celu uzyskania maksymalnej ruchomości wymienione powyżej kości tworzące staw skokowy połączone są ze sobą licznymi więzadłami. Pomiędzy kością piszczelową a strzałkową istnieje więzozrost piszczelowo - strzałkowy, po stronie przyśrodkowej więzadło trójgraniaste (warstwa powierzchowna i głęboka), a po stronie bocznej więzadło strzałkowo-skokowe przednie, więzadło strzałkowo-piętowe oraz więzadło strzałkowo-skokowe tylne.

Najczęstszym urazem stawu skokowego jest nadmierna inwersja, czyli potoczne „skręcenie kostki”. Taki uraz może powstać w czasie biegu po nierównej nawierzchni, nieprawidłowego zeskoku, czy obrotu na stopie. Stanowi on 85% wszystkich urazów stawu. Rzadziej narażeni jesteśmy na nadmierną ewersję, czy uraz bezpośredni, np. kopnięcie przez innego zawodnika.

W zależności od ciężkości urazu wyróżnia się trzy stopnie skręcenia kostki bocznej. Stopień I to naciągnięcie więzadeł, stopień II to naderwanie, które charakteryzuje się znacznym obrzękiem i wylewem podskórnym oraz bolesnością. Stopień III to rozerwanie – pojawia się masywny obrzęk i bolesność, ograniczenie ruchu w stawie. W badaniu stwierdza się dodatnie objawy niestabilności.

person-with-walking-boot-and-crutchesŚcięgno Achillesa

Ścięgno Achillesa jest silną strukturą łączącą mięśnie łydki z kością piętową. Mięśnie te (płaszczkowaty i brzuchaty łydki) w czasie skurczu pociągają za ścięgno powodując zgięcie podeszwowe w stawie skokowym. Dzięki temu możemy np. wspiąć się na palce. Ruch ten jest również konieczny w czasie sprintu, skoków czy wspinania.

Znamy wiele przyczyn niedomogi ścięgna Achillesa. Najczęstszymi z nich są: zapalenie ościęgna i ścięgna, zapalenie kaletki głębokiej ścięgna Achillesa, oraz zerwanie ścięgna.